[VOX] Gerundster Flugceugbau

[Anastasia Windsachen]

--- KONIGREICH AF VOXLAND ---

[Anastasia Windsachen]

GFB T200
Voxlandske-Winquliske Lufttransport Flugceug Projekt

Czterosilnikowy ciężki samolot transportowy o napędzie turbośmigłowym, produkowany wspólnie przez przedsiębiorstwa voxlandzkie i winkulijskie jako taktyczny transportowiec wojskowy. Montaż oraz produkcja silników mają miejsce w Królestwie Voxlandu, natomiast systemy elektroniczne, kadłub oraz pozostałe elementy pochodzą ze Związku Winkulijskiego.

T200 oferuje mniejszą powierzchnię transportową, zasięg oraz przestrzeń operacyjną względem swojego “starszego brata” T100, jednak w porównaniu do VR C150 ma znaczną przewagę. Może przenosić 37 ton na dystansie 3,700 km. Przestrzeń cargo jest długa na ponad 17 m i szeroka na 4. Może ona być dostosowana do zarówno transportu ładunków lub personelu wojskowego, przeprowadzania desantu powietrznego oraz ewakuacji medycznych, a także przeprowadzać tankowanie w powietrzu. Został zaprojektowany tak by móc startować z krótkich i nieutwardzonych powierzchni oraz wykonywać długodystansowe loty. Samolot jest w stanie przenieść jedną baterię systemu Wespe lub dwa samochody opancerzone Katce.

Dane techniczne:

Załoga: 3 pilotów, 1 kwatermistrz
Ładowność: 37 ton / 116 żołnierzy w pełnym wyposażeniu / 66 noszy i 25 medyków
Długość: 45,1 m
Rozpiętość skrzydeł: 42,4 m
Wysokość: 14,7 m
Powierzchnia nośna: 225,1 m2
Masa własna: 78 ton
Maksymalna masa startowa: 141 ton
Pojemność baku: 50,5 ton
Napęd: 4x FMF silników turbośmigłowych o mocy 8,200 kW

Prędkość maksymalna: Mach 0,72
Prędkość przelotowa: 781 km/h
Zasięg: 3,300 km przy maksymalnym załadunku / 4,500 km przy 30 tonowym załadunku / 6,400 km przy 20 tonowym załadunku / 8,700 km bez ładunku
Pułap: 12 000 m
Długość odcinka startowania: 980 m
Długość odcinka lądowania: 770 m

[Anastasia Windsachen]

GFB T100
Skwerk Luftransportflugceug

Ciężki samolot transportowy T100 jest produkowany przez państwową firmę Gerundster Flugceugbau. Na wyposażeniu His Majestat Luftwaffe znajduje się on od sierpnia 2024. Do dzisiaj liczba wyprodukowanych maszyn stale wzrasta, zaopatrując tym samym flotę powietrzną Voxland Heimat Staatßikerrheit. Samolot znajduje się na pierwszym miejscu jeżeli chodzi o jego wymiary spośród wszystkich innych pełniących obecnie służbę w HML (długość: 53 m, szerokość (rozpiętość skrzydeł): 51,7 m).

Został zaprojektowany by służyć jako samolot do transportu zarówno piechoty, towarów, maszyn bojowych oraz pełnić funkcję "powietrznego szpitala" w czasie ewakuacji rannych drogą powietrzną. Może on przenieść 104 skoczków spadochronowych, 130 żołnierzy w pełnym wyposażeniu taktycznym, czołg bojowy do masy 70 ton, dwa wozy bojowe o masie 35 ton lub inne pojazdy o łącznej masie nieprzekraczającej 77 ton oraz mieszczących się w drzwiach do luku transportowego i w nim samym.

Zasięg samolotu przy pełnym załadunku (77 ton) wynosi 4 400 km, natomiast na pusto jest to 11 540 km. Prędkość przelotowa osiągana przez maszynę wynosi 830 km/h równych 0,75 Macha. Przy pełnym załadunku wysokość przelotowa wynosi 8 500 m. Istnieje możliwość redukcji części ładowni celem przekształcenia jej w dodatkowy zbiornik paliwa znajdujący się pośrodku konstrukcji maszyny. Samolot został zaprojektowany by móc startować z pasa startowego o długości 1 064 m i szerokości 27,4 m.

Dane techniczne:
Załoga: 3 (pilot, drugi pilot, kwatermistrz)
Ładowność: 77,5 Tony
Długość: 53 m
Szerokość (rozpiętość skrzydeł): 51,7 m
Wysokość: 16,8 m
Powierzchnia nośna: 350 m²
Masa własna: 128 ton
Maksymalna masa startowa: 265 ton
Pojemność zbiorników paliwa: 134,5 tyś. litrów
Napęd: 4x silniki turbowentylatorowe Freeburg Flugmotorenwerke P300LR o ciągu 180 kN każdy

Prędkość przelotowa: 830 km/h (Mach 0.75)
Zasięg: 4 480 km przy maksymalnym obciążeniu
Zasięg maksymalny: 11 540 km
Maksymalna wysokość przelotowa: 14 000 m

[Anastasia Windsachen]

GFB LJ-1

Gerundster Flugceugbau dotychczas znany był z produkcji samolotów transportowych bądź pasażerskich. Dotychczas na voxlandzkim rynku dominowały Staatliske Betriebes af di Luftindustrie (Państwowe Zakłady Lotnicze) oraz Voxlandske Raumfahrt w sferze myśliwców. Teraz ten duopol przełamuje freeburski producent swoim prekursorskim myśliwcem dominacji powietrznej LJ-1. Projekt ten zdobył uznanie dowództwa VHS oraz His Majestat Luftwaffe skutkując podpisaniem umowy ramowej na zakup 180 maszyn, które zostaną przydzielone do 2. Skrzydła Obrony Powietrznej, 3. Skrzydła Obrony Powietrznej oraz 14. i 15. Eskadry Lotnictwa Taktycznego.

LJ-1 jest myśliwcem tzw. 4.5 generacji, co oznacza, że jest rozwiązaniem pomostowym pomiędzy dwoma generacjami samolotów bojowych. Nie jest to maszyna przeznaczona do walki z najnowszymi systemami obrony przeciwlotniczej, a bardziej wsparcia i działania z większego dystansu. Jednak jeżeli chodzi o obronę powietrzną terenów własnych samolot ten nadaje się idealnie, współpracując z lokalnymi systemami OPL. His Majestat Luftwaffe planuje użytek LJ-1 głównie na terenie Sambany w ramach operacji mających na celu zabezpieczanie interesu Królestwa poprzez wymuszanie stosowania się do zakazów lotów, obrony przestrzeni powietrznej, a także wsparcia oddziałów naziemnych w walkach z siłami rebeliantów, którzy dysponują starszymi generacjami systemów obrony przeciwlotniczej oraz samych samolotów.

Myśliwiec może przenosić do 12 pocisków powietrze-powietrze SWB-5 lub SWB-6L w przypadku konfiguracji stricte obrony powietrznej lub eskorty. W misjach wsparcia powietrznego może być uzbrojony w 16 bomb szybujących, 4 pociski p-p i dwa zewnętrzne zbiorniki paliwa. Łącznie samolot wyposażony jest w 12 węzłów, z czego 3 służą do podczepiania dodatkowych zbiorników paliwa (prawy, centralny, lewy). Myśliwiec oferuje również bardzo dobrą manewrowność, pozwalając pilotom na wykonywanie agresywnych manewrów bez większych limitów. Zostało to osiągnięte dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii sterowania samolotem, które wspierane są dodatkowo przez sztuczną inteligencję.

LJ-1 jest myśliwcem dwumiejscowym wyposażonym w zaawansowane systemy awioniki oraz przeciwdziałania, które podnoszą zarówno świadomość sytuacyjną pilota, a także przeżywalność. Mimo posiadania dwóch miejsc, samolot może być pilotowany przez jedną osobę w przypadku zwykłych misji dominacji powietrznej. Tylnie miejsce jest przystosowane do poważniejszych operacji lub operowania bezzałogowymi statkami powietrznymi. Myśliwiec może być również wyposażony w systemy namierzania wspomagające pociski kierowane laserowo oraz poprawiające skuteczność ataków powietrze-ziemia.

SPECYFIKACJA:
Załoga: 1-2 (w zależności od rodzaju oraz poziomu skomplikowania misji)
Długość: 19,5 m
Rozpiętość skrzydeł: 13 m
Wysokość: 5,6 m
Powierzchnia nośna: 56,5 m²
Masa własna: 15,7 kg
Maksymalna masa startowa: 36,7 kg
Napęd: 2x silniki turbowentylatorowe z dopalaczem Freeburg Flugmotorenwerke M50-FF o ciągu 76,3 kN każdy, 131 kN z dopalaniem.

Prędkość maksymalna: 2 655 km/h (Mach 2.5) na dużej wysokości. 1 482 km/h (Mach 1.2) na niskiej wysokości.
Zasięg bojowy: 1 272 km
Zasięg maksymalny na pusto: 3 900 km w opcji z dodatkowymi zbiornikami paliwa
Pułap: 18 000 m

UZBROJENIE:
Stałe: Działko lotnicze 20 mm 6-cio lufowe z zapasem 500 naboi
Podwieszane: 9 węzłów

[Artur Kardacz]

GFB T200
Voxlandske-Winquliske Lufttransport Flugceug Projekt

Czterosilnikowy ciężki samolot transportowy o napędzie turbośmigłowym, produkowany wspólnie przez przedsiębiorstwa voxlandzkie i winkulijskie jako taktyczny transportowiec wojskowy. Montaż oraz produkcja silników mają miejsce w Królestwie Voxlandu, natomiast systemy elektroniczne, kadłub oraz pozostałe elementy pochodzą ze Związku Winkulijskiego.

T200 oferuje mniejszą powierzchnię transportową, zasięg oraz przestrzeń operacyjną względem swojego “starszego brata” T100, jednak w porównaniu do VR C150 ma znaczną przewagę. Może przenosić 37 ton na dystansie 3,700 km. Przestrzeń cargo jest długa na ponad 17 m i szeroka na 4. Może ona być dostosowana do zarówno transportu ładunków lub personelu wojskowego, przeprowadzania desantu powietrznego oraz ewakuacji medycznych, a także przeprowadzać tankowanie w powietrzu. Został zaprojektowany tak by móc startować z krótkich i nieutwardzonych powierzchni oraz wykonywać długodystansowe loty. Samolot jest w stanie przenieść jedną baterię systemu Wespe lub dwa samochody opancerzone Katce.

Dane techniczne:

Załoga: 3 pilotów, 1 kwatermistrz
Ładowność: 37 ton / 116 żołnierzy w pełnym wyposażeniu / 66 noszy i 25 medyków
Długość: 45,1 m
Rozpiętość skrzydeł: 42,4 m
Wysokość: 14,7 m
Powierzchnia nośna: 225,1 m2
Masa własna: 78 ton
Maksymalna masa startowa: 141 ton
Pojemność baku: 50,5 ton
Napęd: 4x FMF silników turbośmigłowych o mocy 8,200 kW

Prędkość maksymalna: Mach 0,72
Prędkość przelotowa: 781 km/h
Zasięg: 3,300 km przy maksymalnym załadunku / 4,500 km przy 30 tonowym załadunku / 6,400 km przy 20 tonowym załadunku / 8,700 km bez ładunku
Pułap: 12 000 m
Długość odcinka startowania: 980 m
Długość odcinka lądowania: 770 m

Dowód na to, że wspólnym siłami można zrobić coś wyśmienitego. Wspaniała maszyna.

[Anastasia Windsachen]

Dowód na to, że wspólnym siłami można zrobić coś wyśmienitego. Wspaniała maszyna.

A oprócz tego wprowadza jednolitość sprzętu w sojuszu oraz niezależność od zagranicznych wykonawców